Een korte geschiedenis van de oprichting van de ( Rooms- Katholieke ) sportvereniging SV Altweerterheide.
Voordat de voetbalclub in Altweerterheide werd opgericht was het niet zo dat men het spel niet kende. Er werd zelfs geregeld door jongeren gevoetbald op een stukje wei met echte doelpalen (geen stapeltjes jassen). Dat niet iedereen hiervan gediend was blijjkt wel uit de volgende anekdote. Bij een schot op de paal tijden één zo'n partijtje stortte het hele doel in elkaar, want de doelpalen bleken te zijn doorgezaagd!! Nog altijd wordt de landbouwer van de aangrenzende akker van deze sabotage verdacht; waarschijnlijk terecht want het valt te betwijfelen of er veel van zijn gewassen volle rijpheid haalden met al die jongelui die haastig aan het zoeken waren naar de bal die uit gegaan was; maar bewezen is de euvele daad nooit.
Ook vanuit kerkelijke kringen was men niet zo gebrand op een echte voetbalvereniging, want de wedstrijddag was natuurlijk de zondag en dan was er 's middags het Lof.
Ondanks dit alles kwam het toch tot een heuse voetbalclub want op 30 maart 1948 om acht uur 's avonds was er in zaal Creemers (De Paol) te Altweerterheide de oprichtingsvergadering van de Rooms Katholieke Sportvereniging Altweerterheide (RKSVA). Op diezelfde avond werd "uit economisch oogpunt bekeken" gekozen voor de clubkleuren, zwarte broek en zwarte trui. Over de kleur van de sokken wordt niets gezegd in het verslag van deze vergadering, maar men kan gevoeglijk aannemen dat die ook zwart was. Wel wordt vermeld dat "de leden zelf voor hun voetbalschoenen moeten zorgen" (en dat betekende niet dat ze die goed moesten poetsen!). Zo vlak na de oorlog waren het economisch gezien ook geen florissante tijden en de contributiegelden, die 50 cent per maand voor senioren en 35 cent voor de jeugd bedroegen, lijken in de huidige tijd een schijntje maar moeten in die tijd toch wel aan de pittige kant geweest zijn. Het is dus wederom heel begrijpelijk dat niet iedereen in het dorp blij was met dit initiatief.
Een voetbalclub oprichten was toentertijd pionierswerk. Een van die pioniers was de eerste voorzitter "meister" Piet Daniëls, die later ook erelid van de vereniging werd.
Het eerste "voetbal"-veld van RKSVA was een stuk grond aan de Grote Steeg; het schijnt erg zanderig geweest te zijn (meer te vergelijken met een beachvolleybalveld) maar het was wel gratis. Toch bleef men daar niet lang want reeds in 1949 werd voor 140 gulden per jaar een terrein van 110 m x 80 m in gebruik genomen.
Uit het keuringsrapport van 21 augustus 1949 blijkt dat dit veld een "begroeiing met gras" heeft, dat de afwatering het predikaat "prima" krijgt, dat er geen kleedgelegenheid op het veld aan de Bocholterweg is, maar dat men zich omkleedt bij zaal Creemers. Dat mag geen bezwaar zijn want uit hetzelfde keuringsrapport blijkt dat dit slechts drie minuten lopen is. Het veld lag aan de Bocholterweg en besloeg ruwweg het gebied dat nu wordt ingenomen door de huizen van de Bocholterweg nrs. 99 tot 109, Savelstraat en Hollandiastraat. Wat ook opvalt als men dit rapport leest, is dat er in die tijd nog geen waterleiding in de Hei-j was.
Op dit veld bleef men spelen tot ver in de jaren 60 en in de loop der jaren werden er kleine veranderingen aangebracht, zoals de bouw van kleine kleedlokaaltjes (van betonplaten, maar met stromend water!). Overigens zullen weinig bezoekende clubs dit alles gek gevonden hebben want ook hun eigen accomodaties waren van dezelfde aard. Bovendien draaide de vereniging in die tijd sportief gezien zo gek nog niet, want na de competitie van 1962-1963 promoveerde men naar de 4e klasse KNVB.
Door de uitbreiding van het dorp was het noodzakelijk het voetbalveld te verplaatsen naar zijn min of meer huidige plek. Dankzij de grote inzet van vele leden kon in 1967 een nieuw sportcomplex plechtig geopend worden. Het vele werk dat Jac Stultiëns, later tot erevoorzitter van de club benoemd, Toon Creemers en vooral de, dan nog piepjonge, Jacques Creemers voor de realisering van dit project hebben verzet wordt heel nadrukkelijk genoemd door de geschiedschrijvers van "40 jaar SV Altweerterheide".
De huidige kantine van de tennisclub is het tastbare bewijs van de activiteiten in 1967.
Door de groei van de vereniging was een tweede speelveld noodzakelijk. Dit werd in 1977 gerealiseerd, wederom dankzij de inzet van vele leden. Maar in die tijd werd er ook gebouwd aan een heel nieuwe clubaccomodatie; groter dan de oude met een grotere kantine. In augustus 1978 was alles klaar. De oude kantine ging over naar de dames van de handbalclub, zoals deze club indertijd ook al de betonnen kleedlokaaltjes gekregen had. Toch was dit nog lang niet het einde van de bouwactiviteiten bij wat inmiddels Sportpark Den Das heette.
Er waren al langer plannen om te komen tot een gymzaal in Altweerterheide. De strenge winter van 1978-1979, waardoor er weken lang niet gespeeld kon worden, gaf de doorslag. Jacques Creemers had ergens een luchthal gezien en er werd besloten om iets dergelijks in Altweerterheide te gaan bouwen. Na de nodige besprekingen en de oprichting van de Sportstichting Altweerterheide gebeurde dit op het verharde handbalveld. Op 17 oktober 1981 was de eerste en tot nu toe enige particuliere sporthal in Weert een feit en had Altweerterheide een wat ruimtevaart-achtige reuzenballon. De trots van het dorp en goed voor een prijs in de landelijke leefbaarheidswedstrijd van de Koninklijke Nederlandsche Heide Maatschappij "Een kern waar pit in zit
